ای گلاب بو فشانی گو چرا هجرت کنم
ای عذاب زندگانی تو چرا قهرت کنم
در درون مهر قلبم کاشتی آن ریشه ات
روزگاری تک درختی در دلم مهرت کنم
می نگارم قاب عکست در جفای یار را
درد هایم می زدایم در صفا یادت کنم
سبزه های باغ خفته شاخه ی عشق جمال
غنچه ی تازه شکفته کاشکی بازت کــــنم
لب گشا در یک کلامی ماجرا های زمان
در رخت آهی ندیدم تو بگو آهت کنم
دل گشا وقت نماز و یاد مهر دلــــــــبران
بی وضو رفتی به مسجد خانه زندانت کنم
سوختی با سوز و دردت در کنار دیــــده ام
دیده را مجروح کردی همزمان زخمت کنم
قلب غم خوارم دعا کرد کوی و دربارت به آه
در زبانم عقده مانده پس بگو نرمت کــــــــــنم
می گمارم رخ تو در آسمان نیمه صـــــاف
اشک هایت گر نبارد ابرو بارانت کـــــنم
باز تابِ نور خشمت آفتابی زد به جـــــان
خورشید زیر ابر مانده پس خبر دارت کنم
از جمال گونه هایت باغ و بستان شد حزین
میوه ها در خواب رفته وقتی بیدارت کـــنم
بوی مهر بوسه هایت عطر گلهای بهار
عطر ها بیزار گشته بوسه خندانت کـــنم
ماه نور افشان گیتی جایگاهش در رخت
با ظهور نور ماهت جای مهتابت کــــنم
دل که شایسته ی عشقت را نبازد در کمال
یک کلاغ پر سیاهم می شود یارت کــــــنم
کاش یک پروانه باشی از تبار باغ دل
شمع خفته در سیاهی انگهی ماهت کنم
جاسم ثعلبی 25/10/1390
:: برچسب‌ها:
عطر گل ,
:: بازدید از این مطلب : 895
|
امتیاز مطلب : 3
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
